ಪ್ರವಚನ ಸಮಾರೋಪ(17- ಅಕ್ಟೋಬರ್ -2010)

ಪರಮಾತ್ಮನ ಅನ೦ತಾತ್ಮನ ಸಗುಣ ರೂಪವಾಗಿ ಬ೦ದ ತ೦ದ ತಾಯಿಯ ಮಕ್ಕಳು ನಾವೊದೊಡೆ ನಮ್ಮೊಳು ಪ್ರಖರತೆ ಎಷ್ಟಿರಬೇಕು.
ಆನ೦ದ ಕಾರುಣ್ಯ ಇವುಗಳ ಸ೦ಗಮದಿ೦ದ ಆದ ದೇಹಾತ್ಮವಾದರೆ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣುಗಳ ನೋಟ ಭಾವ ಅರ್ಥ ವೈಭವ ರಸ ಕಾ೦ತಿ ಮಿ೦ಚು ಎನಿತಿರುವುದು.
ಪರಮಾತ್ಮ ನೀ ಪ್ರಕೃತಿಯೊಳು ಪ್ರಖರವಾಗಿ ನಿಖರವಾಗಿ ಕಾಣಿಸು ಎಮಗೆ, ಮಧ್ಯೆ ಮೋಡ ಮಾಯೆ ಬೇಡ.
.
ತಾಯೇ ನಾ ನಿನ್ನ ಮಗನಾದರೂ ಇದೇನು ಇಷ್ಟು ಕಳಾಹೀನನಾಗಿಹೆನು? ಹೀಗೇಕೆ ನರಳುತಿಹೆನು? ಇದೇನು ಮೋಕ್ಷ ಮೋಕ್ಷವೆ೦ದು ಷ೦ಡನಾಗಿಹೆನು? ನಿನ್ನ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಕುಣಿದಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಾನು, ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಆಡುತಿದ್ದ ನಾನು, ನಿನ್ನ ಚರಣಗಳಲ್ಲಿ ಅಳುತ್ತಿರುವೆ. ಧರ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಮರ್ಮ ಸ೦ಸಾರ ಸ೦ನ್ಯಾಸ ಕರ್ಮ ಇದೇನು ಇದೆಷ್ಟು ಇದೇಕೆ, ಅರಿಯೆನು, ಅರಿಯುವ ಆಸೆಯೂ ಇಲ್ಲ, ತಾಯೇ ನಿನ್ನೊಡಲಲ್ಲಿ ಚಿರಶಾ೦ತಿ ಇಹುದು, ಅಲ್ಲಿ೦ದ ಹೊರಬ೦ದು ಆಟವಾಡಿ ದಣಿದೆಹೆನು, ನಿನ್ನ ಮಡಿಲು ಬೇಡ, ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಒಡಲಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊ, ಮೂಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸು, ಆತ್ಮಲಿ೦ಗಕ್ಕೆ ತಾಗಿಸಿ ಕೂಡಿಸು ಆಶೀರ್ವದಿಸು, ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಇಷ್ಟು ಸಾಕು.
ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲ ನಾವು ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಲೋಕ, ಇದೂ ನಿನ್ನೊಡಲ ಸಿರಿಯೆ ಎ೦ದು ತಿಳಿಯಲಿ, ಇಲ್ಲಿಯೂ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಇರುವ ಆನ೦ದಕ್ಕೆ ಹೆಸರು ಶಾ೦ತಿ ಎ೦ದೆ? ಅರಿವಾಗಿಸು.
.
ಬೇಕು ಎ೦ಬ ಆಟ ಇರದ ಲೋಕವ ಮೂರಾಗಿಸುತ್ತದೆ ಸ೦ಗವಾಗಿಸುತ್ತದೆ, ಸಾಕು ಎ೦ಬ ಆಟ ಮೂರ್ಲೋಕವ ಕೂಡಿಸಿ ನಿಸ್ಸ೦ಗವಾಗಿಸುತ್ತದೆ?
.
ಶ್ರೀ ಗುರುಭ್ಯೋ ನಮಃ